بایگانی دسته ی خاطرات (برگه 11)

به روایت برادر شهید: محسن اسدی درباغی

تاریخ عکس: نیمه شعبان سال ۶۵ یا ۶۶

یادم میاد هروقت دلمون تنگ محمد میشد مادرمون میگفت اگه قاصدکی رو دیدید بهش بگید متیتی داداش محمد منو ندیدی اونوقت پستچی برامون نامه میاره البته این کار مامان به خاطر سرگرم کردن دوتا پسر بچه شیطون بو ولی گاهی هم جواب میداد.

تا چند وقت بعد شهادت محمد من و مصطفی که از همه کوچیکتر بودیم میومدیم در خونه می نشستیم و فکر می کردیم که بازم پستچی برامون نامه میاره حتی یه روز پستچی همیشگی محله برا یکی از همسایه ها نامه آورده بود ما دوتا خوشحال دویدیم و به مادرمون گفتیم مامان پستچی اومده بیا ببین از داداش نامه نداره که مادرمون زد زیر گریه اونوقت بود که فهمیدم دیگه نباید منتظر نامه باشیم.

به روایت مادر شهید

بسم الرب الشهداء والصدیقین

میدانیم که جهاد و مجاهدت در راه اسلام ناب محمدی از وظایف واجب مؤمنین است و هر مؤمن و مؤمنه‌ای این را بر خود فرض می‌داند که هر چه در توان دارد مخلصانه عمل کند و به آیه مبارکه «واعدوا لهم ما استطعتم من قوه» احترام نماید و اینکه در دین پاک و نورانی ما مسلمین و مؤمنین که خدای عزو‌جل فرموده‌اند که دین کامل است و جز این دین پذیرفته نیست و ما هم با تمام وجود به آن ایمان داریم و شهدای والامقام اسلام هم با عمل زیبای خود و با لبیک به ندای رهبر کبیرمان حضرت امام خمینی (ره) علیه تمام جهانیان ندا دادند که بیایید به سوی این دین کامل و دنیا و آخرت خود را دریابید.

شهید صادق هم به فضل الهی یکی ازهمان مجاهدانی بود که به درجه عظمای شهادت نائل آمد و یکی از همان کسانی بود که امام عزیزمان فرموده بودند سربازان من در گهواره‌ها هستند و ایشان از دوران کودکی اعمال شایسته‌ای داشتند و با وجود جثه کوچک و سن کم در رعایت مسائل اسلام دقت داشتند و بسیار هم شجاع بودند که خود یکی از صفات مؤمنین است و با زمینه ایمان عالی و عشق به راه پاک سالار شهدا، آقا اباعبدالله الحسین (ع)، از شروع انقلاب در تظاهرات و کارهای جمعی که لازم بود شرکت می‌کردند.

ایشان سال سوم دبیرستان بودند و یک ماه از آغاز سال تحصیلی نگذشته بود که فرمودند دیگر نمی‌توانم درس بخوانم، امام فرموده‌اند جبهه‌ها را پر کنید. ایشان که از قبل عضو بسیج بودند، برای دوره آموزشی به پادگان امام حسین (ع) رفتند و سپس به جبهه اعزام شدند و بعد از یک دوره کوتاه مرخصی و بازگشت به جبهه به درجه رفیع شهادت نائل شدند.

دوستانشان بسیار از ایشان تعریف می‌کردند و یکی از آنان به نام آقای احمد سویزی نیز بعد از شهادت ایشان می‌گفتند که آنقدر به جبهه می‌روم تا به ایشان برسم که البته چند ماه پس از صادق شهید شدند.

آقای احمد زارع نیز که یکی دیگر از دوستان صادق بود می‌گفت که صادق به درجه یقین رسیده بود و یکبار که یکی از همرزمان ایشان سردرد شدید گرفته بود، پس از قرائت سوره یس توسط صادق بهبود می‌یابد.

امیدوارم همگی ما تا آخرین نفس و آخرین قطره خون بر راه پاک شهدا استوار بمانیم.

انشالله

از راست به چپ: حسن میروکیلی، ؟، شهید مقیسه، ؟، سید محسن امیری، داوود صالحی، شهید محسن شناوری

زمان: پدافندی شاخ شمیران

«نفر اول از سمت چپ در این تصویر، شهید ِ بی ریا و دلربا محسن شناوری است. تا به محسن نزدیک نمی شدی نمی تونستی بفهمی که این عزیز چقدر دوستداشتنیه و چطور دلربائی می کنه. ساده ، پرتلاش، زحمت کش، بی تکلف. محسن بی بهانه همه رو دوست داشت. شاید کمترین کینه ای از کسی به دل نمی گرفت. هر جا بود دوست داشت ، برای راحتی و شادی ِ اطرافیانش هر کار ِ ممکنی رو انجام بده. برای کمک به پدر و مادر بزرگوارش که حالا دیگه هر دو به رحمت خدا رفته اند، از هر فرصتی استفاده می کرد. بسیار به پدر و مادرش احترام می گذاشت. نزد بچه های مسجد حضرت ابوالفضل (ع) در افسریه به خاطر بی تکلف بودنش، خیلی عزیز بود. نامردای منافق در مرصاد به صورت محجوبش تیر خلاصی زده بودند. واقعاً خیلی خیلی پستی می خواسته که کسی بتوونه این کار رو انجام بده. محسن عزیز رو برای تشیع به سربندان ِ دماوند بردیم. تشیع این شهید عزیز همزمان با تشیع شهید ِ سرافراز علی فخارنیا بود. چه برنامه های با شکوهی برگزار شد در محل. علی از دوستان بسیار نزدیک به برادر عزیز حاج محمد طاهری بود و به واسطه ی حضور مستمر و بلند مدت در جبهه ها و گردان های مختلف در لشکر حضرت رسول (ص) ، دوستان زیادی داشت و مراسم تشیع بسیار بسیار با شکوهی برای این دو عزیز برگزار شد.
خداوند محسن و علی رو بر سر سفره ی حضرت زهرا (س) میهمان نماید و دست گیرمان باشند، انشاالله.»

— مجید صفار