اسماعیل ترک

«پروردگارا! به ما یاری بده که در راهی که می‌رویم ثابت قدم باشیم

و از عجب، ریا، تظاهر، شرک، غیبت، تهمت، دروغ، بدخلقی، عصبانیت

و خلاصه از تمامی معاصی دور بدار.»

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا! خیلی دلم گرفته، نمی‌دانم عاقبت کار چه خواهد شد؟ آیا توانسته‌ام تکلیف خود را شناخته و از آن مهمتر به آن عمل نمایم؟ از هر راه بروم بیراهه است الا راه تو که در این راه هم صدها و بلکه هزاران شیطان درکمین است.

پروردگارا!

من آمدم، آمدم در بین دوستان و اولیاء تو، آمدم تا راه بهتر زیستن را از حسین (ع) و یاران باوفا و انصار او یاد بگیرم، آمدم در بین کوه و بیابان تا با سختی‌های ظاهری که می‌بینم به این بدن ضعیف که در لذت گناه غرق است بفهمانم که عذاب الهی و قدرت پروردگار یعنی چه؟

هر گاه به دیار و شهر خود می‌روم انگار چیزی کم دارم و برای جبران آن به این سوی می‌آیم. اصلا اینجا انسان دور از ظواهر دنیایی به مبداء زندگی و ذات حق نزدیک و نزدیکتر می‌شود.

خدایا! چگونه می‌توانم از عهده شکر این همه نعمات به درآیم؟

پروردگارا! به ما یاری بده که در راهی که می‌رویم ثابت قدم باشیم و از عجب، ریا، تظاهر، شرک، غیبت، تهمت، دروغ، بدخلقی، عصبانیت و خلاصه از تمامی معاصی دور بدار.

الهی مولای من این حس را در ما به وجود آور که خود را در مقابل تو خوار، کوچک، ذلیل و در مقابل دوستان تو خاضع و در مقابل دشمنان تو قاطع باشیم.

آمین یا رب العالمین