طاهر مؤذن

«هُوَ مَعَکُم اَینَما کُنتُم     سوره حدید/ آیه ۵

هر کجا باشید خدا با شماست…»

یا ستار العیوب

هُوَ مَعَکُم اَینَما کُنتُم     سوره حدید/ آیه ۵

هر کجا باشید خدا با شماست.

به نام الله صاحب حیات و ممات و به نام خداوند که خوبان و بندگان خالصش را خونین بدن بر سر سفره عشق و شهادت می‌پذیرد.

درود و سلام بر آدم صفی‌الله، نوح نبی‌الله، ابراهیم خلیل‌الله، موسی کلیم‌الله، عیسی روح‌الله، محمد حبیب‌الله، علی ولی‌الله و تمامی ائمه اطهار سلام الله تا مهدی حجه‌الله و خمینی روح‌الله و تمامی مردم حزب‌الله.

دلم گرفته و پس از ۲۰ سال زندگی و استفاده از نعمت‌های الهی تازه فهمیده‌ام که هیچ هستم و عصیانم بیش از طاعتم می‌باشد. وقتی فکر می‌کنم که تا به حال چه کرده‌ام، در نزد خدای تبارک و تعالی شرمنده می‌شوم و چنین آرزو می‌کنم که ای کاش آدم شوم و با لباش خونین و بدن تکه تکه به ملاقات مولایم بروم.

اخلاص و پاکی بعضی از بسیجیان و سپاهیان چنان مرا به خود آورده که دیوانه‌وار از همه چیز بریده‌ام و در اشتیاق به لقای دوست می‌سوزم و اینک برای رسیدن به این آرزو آیه بالا را سرمشق قرارداده‌ام و رضایت خداوند را در همه حال می‌جویم.

یاد و نام دوستانم که شهید شده‌اند به من نوید و امید می‌دهد که خداوند رحمن و رحیم است و انشالله به زودی به دیدارشان خواهم رفت و به همین دلیل دل از دوستان دروغین برداشته و یاد عزیزان را در سر پرورش می‌دهم تا بلکه بتوانم ذره‌ای مانند آنان شوم.

البته گناهکارم و می‌دانم بنده خوبی نبوده‌ام ولی چه کنم که دستم به هیچ جا بند نیست و العفو گویان بر در خانه حبیب خود می‌کوبم بلکه جوابی بشنوم و آرام گیرم.

دلا نزد کسی بنشین که از دلها خبر دارد             به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بیکاران     به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس ترازو رهزنه هر کس         یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طرزیکه همی آیم          تو منشین منتظر بر در که این خانه دو در دارد

نه هر کلکی شکر دارد، نه هر زیری زبر دارد    نه هر بحری گهر دارد، نه هر چشمی نظر دارد

بنده عاصی خدا طاهر مؤذن