مجتبی صبوری
« در شیخ صله که بودیم (در دسته سوم) برای شستن ظروف، بعد از صرف غذا ، لیستی در چادر بود و دوستانی که آمادگی داشتند و مایل بودند نام نویسی می کردند و در موعد مقرر اقدام. این برادر صبوری عزیز ِ ما معمولا دوست نداشت اسمش رو بنویسه و گاهاً که ما هم از دستمون در می رفت و برای شستن ظرفها پا پیش می گذاشتیم ، می دیدیم ای بابا ایشون (شاید به همراه یکی از دوستان دیگه) ظرفها رو زدن زیر بغل و دارن می رن سمت آب. یه بار بهشون گفتم برادر صبوری آخه نوبت ماست، فرمودند نه ، من این نام نویسی ها رو قبول ندارم، اینا دیگه چیه؟!»
— مجید صفار
شما با چه هدفی این وبلاگ را ایجاد کردید؟واقعا برای من سواله ملتی که نون خوردن ندارن ادرس مزاریه شهید به چه کارشون میاد؟؟؟؟
از نون بگذریم ملتی که تولید فکرنداره این اداواطوارها بدبختش می کنه…
یه کم فکرکنید خواهشا وبا این شتاب زدگی ها وجه ی همه چیز رو خراب نکنید… شهید ارزشش والا تراز این حرف هاست که شما بخواهید ادرس مزارش رو بدید…شما اگه می خوای لطفی کنی یک وصیت نامه ی خوب که مفاهیم جدیدی درونش باشه معرفی کن والبته نه هر وصیت نامه ای…
شادی روح شهیدان صلوات
—
سلام علیکم و رحمه الله
خسته نباشید
در جواب به سوال اولتون عرض کنم که اگه خدا قبول کنه تنها هدفم زنده نگهداشتن یاد شهدا و تقدیر و تشکر از جوانمردانی است که نه تنها همه ما که نسل های بعدی ما هم خیلی خیلی مدیونشون هستیم
پاسخ به بقیه حرفهاتون رو هم امیدوارم در همین هدفی که بیان کردم گرفته باشید
در مورد درخواست آخرتون هم اگه شما لطف می کردید و صفحه نخست وب رو مشاهده می نمودید حتما متوجه می شدید که همین دیروز وصیت نامه شهید شعبانی عزیز رو که برادر زاده اشون زحمت کشیده بودند و فرستاده بودند پست کردم. اگه سایر دوستان گردان حمزه هم وصیت نامه شهید عزیزشون رو ارسال کنن با نهایت احترام و افتخار در اولین فرصت در وب منتشر میشه تا شاید روشنگر راهمون باشه انشالله.
براتون آرزوی توفیق روزافزون دارم
سلام جواب تون خیلی ربطی به سوالات من نداشت…
بهترنبودبه جای عکس شهیدمجتبی صبوری وصیت نامه اش رو می گذاشتید ؟حالا فرضا من نوعی بدونم این عکس مال فلان شهیده…به چه کارم میاد؟؟؟من از یک شهید باید سیره اش رو بدونم وبفهمم نه این که صورتش رو…
—
سلام
شما مطمئنید این آقا مجتبی همون آقا مجتبی هستند که شما دنبال وصیت نامه اشون هستید؟ تا جایی که من اطلاع دارم ایشون از ایثارگران بزرگوار گردان حمزه هستند و در قید حیاتند.
در ضمن در پاسخ به بی فایده دونستن پست عکس های شهدا و اسامیشون در وب از جانب شما، فقط محض اطلاع خدمتتون عرض کنم که خیلی از دست نوشته های شهدا و وصیت نامه هایی که در همین وب ملاحظه می فرمایید حاصل قرارگرفتن عکس همون شهدای عزیز در وب و ذکر اسامیشون بوده که خانواده ها و دوستانشون بعد از پیدا کردن عکسشون در سایت، برامون ارسال کردند؛ هر چند جدای از این موضوع به نظرم فضای مجازی نیازمند حضور شهداست و نیازمند یادآوری روزهای سخت دفاع مقدس و فداکاری کسانی است که خود شما ظاهرا بیشتر از همه دوست دارید حقیقتش از یاد نره.
مؤید باشید.
همین که عکس شهدا زینت بخش وبلاگها و سایتها باشد برای دنیای مجازی برکته برای این دوست محترم متاسفم از این که عکس شهدا زینت بخش صفحات وبلاگها و سایتها باشد البته در سایت گردان حمزه به همت دست اندرکاران محترمش وصیت نامه ها و خاطرات دوستان شهید وجود دارد حال این دوست محترم چرا گیر داده به عکس برادر رزمنده ای که در حیات می باشد و جزء شهدای زنده می باشد ،ربطش را نمی دانم.
سلام
مشخص نیست انتشار عکسهای یادگاران و شهدای دفاع مقدس کدام منافع دوست عزیزمان را بخطر انداخته است ؟
ادبیات ایشان اینطور نشان میدهد که آن دوران سراسر ارزش را نه تنها درک نکرده است بل کینه ای نیز از انقلاب و نظام به دل دارد
در این وانفسای فضای مجازی که این نوع سایتها قطره ای در دریای فاسد آنهم محسوب نمیشوند جای چه کسی را تنگ کرده است که فریاد وا اسلامهای بعضیها را بلند کرده است؟
بنظر میرسد ایشان نه تنها غم نان خوردن ندارند بلکه با متن طویلی که ارسال کرده اند مشخص است که از تجهیزات مناسبی برای سرکشی به اینترنت بهره مند باشند
از ادمین سایت تقاضا دارم با توان هر چه بیشتر راه خود را ادامه دهند و اعتنایی به این نوع برخوردها نداشته باشند چرا که با تمام وجود احساس میکنم شهدا از این زحمات ایشان و بقیه دست اندر کاران خشنود میباشند .
چه شهدایی که تا قبل از مشاهده این سایت به شخصه آنها را نمی شناختم ولی پس از مشاهده عکسی خاطره ای یا وصیتنامه ای از آنان در این سایت انگار سالها بوده است که با آنان حشر و نشر دارم و دوستانی صمیمی بوده ایم
و هم اکنون هم در خواب و بیداری با آنها دارم زندگی میکنم.
اجرکم عند الشهدا
باسلام. نمی دانم این گفتگو با نگارنده ای به نام “دوست” چه وقت صورت گرفته، اما با تأیید پاسخ های متین ِ داده شده به نقد ایشان، باید عرض کنم که با چنین فعالیتها و سایتهائی است که عکس ها، نوشته ها، یادها و خاطره ها از آلبوم ها، آرشیوها و اذهان خارج شده و در معرض دید و دسترس همگان (در حال و آینده) قرار می گیره. “دوست” عزیز هم اگر ملاحظه کنند و بقیه صفحات سایت رو ورق بزنند، اونوقت به جای نقد شتاب زده ، تشکر خواهند کرد.
اما خوبه خاطره ای از برادر عزیز مجتبی صبوری ذکر کنم. در شیخ صله که بودیم (در دسته سوم) برای شستن ظروف، بعد از صرف غذا ، لیستی در چادر بود و دوستانی که آمادگی داشتند و مایل بودند نام نویسی می کردند و در موعد مقرر اقدام. این برادر صبوری عزیز ِ ما معمولا دوست نداشت اسمش رو بنویسه و گاهاٌ که ما هم از دستمون در می رفت و برای شستن ظرفها پا پیش می گذاشتیم ، می دیدیم ای بابا ایشون (شاید به همراه یکی از دوستان دیگه) ظرفها رو زدن زیر بغل و دارن می رن سمت آب. یه بار بهشون گفتم برادر صبوری آخه نوبت ماست، فرمودند نه ، من این نام نویسی ها رو قبول ندارم، اینا دیگه چیه. خدا خیرشان بدهد و هرجا که هستند سالم، سلامت و تندرست و عاقبت به خیر باشند، انشاالله. این پیشقدمی ها از سوی رزمندگان مخلص دفاع مقدس بیشتر از همه جا در صحنه های نبرد خودش رو نشان می داد و رفتار عزیزانی همچون برادر صبوری در اردوگاه ها و عقبه ها ، تمرین و آماده سازی روحی برای روزهای سخت بود.
و اما یادی هم از امام (ره) در ارزشمندی و ثمره ی خون شهدا. ایشان در پیام استقامت که به دنبال قبول قطعنامه صادر فرمودند، می فرمایند: [ممکن است ناآگاهانی مطرح کنند] که ثمره خونها و شهادتها چه شد؟ اینها یقیناً از عوالم غیب و از فلسفه شهادت بی خبرند و نمی دانند کسی که فقط برای رضای خدا به جهاد رفته است و سر در طبق اخلاص نهاده است حوادث زمان به جاودانگی و بقاء و جایگاه رفیع آن لطمه ای وارد نمی سازد و ما برای درک کامل ارزش و راه شهیدانمان فاصله ای طولانی را باید بپیمائیم و در گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آنرا جستجو نمائیم.
روح بلند حضرت امام (ره) احیاگر عملی ِ وجه سیاسی نهضت عاشورا در عصر حاضر، قرین رحمت الهی باشد و به همراه فرزندانش (شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس) در این روزهای آغازین ماه محرم با سالار شهیدان و شهدای کربلا محشور باشند، انشاالله.
سلام اقای دوست؟؟واقعا جالبه دوست دارین وصیت نامه شهدا رو بخونین اما اول مطالبتون اوردین وبلاگ به چه منظوری فعالیت میکنه؟ خب بخاطر تامین خواسته شما و ما که به نظرم مدیریت محترم تونسته تو این امر موفق باشه که شما مخاطب عزیز رو به سمت این وبلاگ کشونده دومبن مطلبتون بنظرم جایز نیست به این مردم شریف و شهید داده اینطوری جسارت بشه که نون ندارن بخورن وقتی این همه پیشرفت که جهانیان منکر اون نیستند توسط همین جوانان و مردم شریف شکوفا شده و همه را به حیرت واداشته دیگه خودمون یعنی من و شما شان و منزلت جمهوری اسلامی رو پایین نیاریم به اندازه کافی دشمنانمون مارو تحت فشار گذاشتند .سوم از گذاشتن ادرس مزار شهید ناراحت شدین که من فکر نمیکنم از ته دلتان گفته باشید شاید از موضو عی ناراحت بودید که به این وبلاگ سر زددین و گیردادین به این موضوع واگرنه کدوم بچه رزمندهای هست که از دیدن ادرس دوست شهیدش ناراحت بشه .به هر حال امیدوارم ارتباطتون قطع نشه و هر موقع دلتون گرفت یه سری به وب بزنید وهر پیشنهادی هم دارین بدین فکر کنم مدیر وب خوشحال بشه .موفق و تندرست باشید