شهید حاج رضا دستواره

« شهید حاج رضا دستواره، جانشین چندین فرمانده از فرماندهان لشگر حضرت رسول (ص) از جمله شهید محمد ابراهیم همت، شهید عباس کریمی و حاج محمد کوثری بود.

وی علیرغم جثه نحیف و مجروحیتهای بسیار زیاد که حاصل حضور مستمر و چند ساله وی در دفاع مقدس بود، همواره سعی می‌کرد که برای روحیه بخشیدن به نیروها به همه دردهای جسمی‌اش غلبه کند و از خودش ضعف نشان ندهد. حضور وی در خط مقدم و محور عملیاتی همیشه باعث دلگرمی فرماندهان و نیروها می‌شد. وی با وجود سمت جانشینی فرمانده لشگر، خود شخصاً برای برخی کارهای جزئی از جمله زدن خاکریز و سنگرسازی وارد عمل می‌شد و گاهی حتی پشت لدر می‌نشست …

یادم میاد که برای هدایت مرحله اول عملیات والفجر ۸ و حتی پاتک ۳۱ فروردین، زمانی که گردان وارد عمل شد، برای توجیه مسئولین و نظارت مستقیم به عملکرد آنها، خود به خط مقدم آمد.

بعد از این که حسین، برادر کوچکش، در پدافندی قبل از کربلای یک به شهادت رسید، حاج رضا می‌گفت: “حسین دیر اومد و زود رفت. ما که این همه سال در جبهه بودیم، هنوز سعادت شهادت نصیبمون نشده”.

اما درست یازده روز بعد از شهادت حسین، حاج رضا هم به خیل شهیدان پیوست و برادرش محمد هم در عملیات کربلای ۵ به فیض عظیم شهادت نائل شد.

خوشا به سعادتشون»

— مهدی خراسانی