نوشته‌ها

آلبوم گردان حمزه

unnamed

از راست به چپ :

؟ – شهید شیخ عباسی – ؟ – ؟ – ؟

رحیم پورعباسی – ذوالفقاری

مکان: اردوگاه کرخه

زمان: ۶۴/۱۰/۲۰

عبادتگاه

خاطره ای از شهید ابراهیمی

به قلم: رحیم پورعباسی

unnamed

از راست به چپ :

شهید ذبیح اله ابراهیمی – ؟ – رحیم پورعباسی – شهید حسن چیذری

مکان: اردوگاه کرخه

زمان: قبل از عملیات  والفجر هشت

«شاید خیلی از بچه های آنزمان بدانند ویادشان باشد . بچه های هر کسی برای خودشان یک جایی درگوشه ای خلوتگاهی درست کرده بودند که هرکسی ازخلوتگاه دیگری خبری نداشت. شاید یکی حتی دو الی سه کیلومتر دورتر از اردگاه گوشه ای انتخاب کرده بودکه به فکر کسی نمی رسد برای خود درآنجا دنیایی داشت و زیباتراینکه وقتی سوال می شد با لبخندی که گمراه کننده بود می گفت : ای بابا این حرف ها چیه؟ من کجا و این کارها؟ من حتی نماز صبح هم قضا می شه دعاکنید خدا عاقبت بخیرمان کند.

زمانی که راهپیمایی دسته ویا گروهان ویاگردان داشت بعضی وقت ها از کنار این خلوتگاه ها عبور میکرد و چشم بچه ها به آن می افتاد به یکدیگر میگفتند مال کیه؟

مال هرکسی هست التماس دعا

یه زمانی یادم می آید در اردوگاه کرخه دیدم برادر ابراهیمی زیر لباسش یه چیزی مخفی کرد و به سرعت از چادر خارج شد وبه سمت کوه حرکت کرد. تعجب کردم و آهسته بدون اینکه از حضور من با خبرشود تعقیبش کردم ببینم چه می کند وآن چه چیزی بود که پنهان کرده / بالای کوه رفت وشاید چندتا کوه هم گذشت وشروع کرد به کندن زمین.

من که گوشه ای پنهان بودم نشستم ببینم عاقبت چه می شود. آن چیزی که در زیر لباسش بود بیل و کلنگه نظامی بود ازهمان هایی که کوچک بود ویک طرفش بیل بود وطرف دیگرش کلنگ. نزدیک اذن ظهر شد دیدم آنها را همان جا پنهان کرد و باسرعت به سمت اردوگاه حرکت کرد و من هم از فرصت استفاده کردم ورفتم ببینم چه کار کرده /دیدم قبری برای خودش کنده ولی آماده نبود چون زمینش خیلی سخت بود ولی خوب کار کرده بود به خود گفتم بابا این اینکاره است جوری بود که انقدر کارش این بوده خیلی با احساس وتمیز کار شده بود /من هم به سمت اردگاه حرکت کردم وزمانی رسیدم که نماز اقامه شده بود.

بعد از نماز به چادره ها رفتیم و بعد از نهار که بچه ها باهم شوخی می کردنند دیدم ابراهیمی نیست. خوب من دیگه می دانستم اوکجاست. هرکسی مشغول کاری شد وحتی یک تعداد از بچه ها خوابیدند. نزدیک غروب بود که ابراهیمی را دیدم، گفتم کجا بودی گفت نه گفتند بگید. خندیدم گفتم داداش مارا هم دعاکن. خندید گفتم ما محتاج دعایم وبا سرعت به طرف دستشویی رفت. بعد از چند روز به فکرم افتاد یه سدی به ابراهیمی بزنم و بگویم من می دانم وازمن پنهان نکن. به سمت کوه حرکت کردم دیدم به پایین می آید.

گفت: کجا؟

گفتم: به بالای کوه می روم.

گفت: برای چه ؟

گفتم: همین طوری

گفت: کارت دارم

گفتم: بگو گوش میکنم

گفت: می دانم که می دانی ولی خواهشابه کسی نگو

گفتم: به یه شرط من را دعا کنی و اگر من و یا تو به شهادت رسیدیم یکدیگرراشفاعت کنیم

گفت: قبول

خلاصه سرتان رادرد نیاورم. مقصود از این حرفها این بود که درداخل قبر او ازمن عکسی انداخت که من دوست داشتم به آن گونه شهید بشوم. ومن هم از او عکسی انداختم ولی همه حرف اینجاست که همانگونه که در قبر خوابید و حالت مردن را گرفت در عملیات والفجر هشت به همان گونه به شهادت رسید که عکس داخل قبر درکرخه هماند عکس قبربهشت زهرا بود و فقط در بهشت زهرا خونین وداخل کفن است ودر کرخه …………………. روحش شاد و یادش گرامی»

— رحیم پورعباسی

آلبوم محمد حسین عابدین

K 2

از راست به چپ: شهید آرویی، محمد حسین عابدین
زمان: بعد از عملیات والفجر ۸ 
مکان: اردوگاه کرخه

آلبوم محمد رضا امیربیک

14

از راست به چپ:

ردیف ایستاده: قاسم بوغیری، رفیعی، خسرو شاهی

ردیف نشسته: محمد رضا امیربیک

مکان: اردوگاه کرخه

زمان: تابستان ۱۳۶۵

چادر سوخته

2902

از راست به چپ:

ردیف ایستاده: ؟، ابوذر جدیدی، ؟، محمود اروج زاده، ؟، جواد طاهری، کثیری نژاد

ردیف نشسته: شهید سلطانی، شهید سید رضا حسینی، شهید علیرضا نانگیر، عالم شناس، شهید سید اصغر توفیقی

مکان: اردوگاه کرخه

زمان: خرداد ۱۳۶۵

«اینجا بقایای همون چادر سوخته واحد مخابرات گردانه که بر اثر آتش سوزی، کلیه تجهیزات مخابراتی اون به همراه وسایل درونش و سلاحها و … در آتش سوخت.»

— مهدی خراسانی

برخی از رزمندگان واحد ادوات

2901

از راست به چپ:

ردیف ایستاده: شهید عبدالمجید بخشعلی، شهید سید عباس حاج سید حسن، محمد برات، محسن صفری، شهید قنبر ماشی

ردیف نشسته: علی حسنی، اکبر جراحی

مکان: اردوگاه کرخه

زمان: بهار ۱۳۶۵

حرکت برای پدافندی قبل از عملیات مهران – اروگاه کرخه

[flashvideo file=http://gordanhamze.ir/wp-content/uploads/2013/04/kargar-padafandimehran.flv /]