شهید حسین پورتقی

«موظفیم این وظیفه الهی که همان حرکت در خط حسین زمان است را تا آخر که یا شهادت است یا پیروزی – که هر دو در نهایت همان پیروزی است – ادامه دهیم.»

بسم الله الرحمن الرحیم

مرگ بر انسانها لازم افتاده همانند اثر گردن‌بند که لازمه گردن دختران است و من به دیدار نیاکانم آنچنان اشتیاق دارم مانند اشتیاق یعقوب به دیدار یوسف و برای من قتلگاهی معین گردیده است که در آنجا فرود خواهم آمد و گویا با چشم خود می‌بینم که درندگان بیابان‌ها (لشگریان کوفه) در سرزمینی در میان نواویس و کربلا اعضای مرا قطعه قطعه و شکم‌های گرسنه خود را سیر و انبان‌های خالی خود را پر می‌کنند، از پیش‌آمدی که با قلم قضا نوشته شده است، چاره و مفرّی نیست؛ بر آنچه خدا راضی است ما نیز راضی و خشنودیم؛ در مقابل بلا و امتحان او صبر و استقامت می‌ورزیم و اجر صبرکنندگان را بر ما عنایت خواهد نمود.

در میان پیامبر و پاره‌های تن وی (فرزندانش) هیچگاه جدایی نخواهد افتاد و در بهشت برین در کنار او خواهند بود زیرا که آنان وسیله خوشحالی و روشنی چشم پیامبر بوده و وعده او نیز (استقرار حکومت الله) به وسیله آنان تحقق خواهد پذیرفت.

— حضرت حسین ابن علی (ع) در سه شنبه هشتم ذی الحجه سال ۶۰ هجری خطاب به بنی هاشم

این بود سخن حسین ابن علی (ع) زمانی که از سوی مکه به طرف عراق و از آنجا به طرف کربلا حرکت کرد اما ما نیز که برای آزادی قبر آن بزرگوار و حرم مطهر موظفیم این وظیفه الهی که همان حرکت در خط حسین زمان است را تا آخر که یا شهادت است یا پیروزی – که هر دو در نهایت همان پیروزی است – ادامه دهیم و همان وظایف محوله که اکنون بودن در جبهه است را به مرحله عمل به طور کامل درآوریم و همیشه سخنان ولایت فقیه که در حقیقت همان سخن امام عصر می‌باشد را مورد عمل قرار دهیم و من الله التوفیق.

آنقدر در کشتی عشقت نشستم تا سحر    یا به عشقت می‌کشم یا غرق دریا می‌شوم

حسین پورتقی

مورخه جمعه ۶۴/۱۰/۱۳

ساعت ۹ شب