این همان دیوار است …
وقتی مهدی چند روز پیش از سفر دوکوهه برگشت و از اون مکان مقدس که برای من تجسم گذرگاه عاشقانه، چند تا عکس یادگاری از جمله عکس زیر رو آورد و خواستم توی وب بذارم، خیلی دلم میخواست که یه عکس قدیمی از اون دیوارها داشتم و کنار عکسهای جدید میذاشتم… هر چند بین عکسهای آرشیو نتونستم عکسی از اون دیوار پیدا کنم.
تا این که امروز برادر محمدی چند تا عکس از پادگان دوکوهه برام فرستادند که عکس فوق هم جزو اونا بود. درسته که اون نقاشی، بازسازی شده و شبیه قدیمه اما به نظرم نقاشی قدیمی یه چیز دیگه اس. انگار یه جور فضای معنوی عجیب و یه غم عمیق، تو نقاشی اصلی احساس میشه. فضایی که این عکس در اون گرفته شده، خیلی سنگینه …
نمیدونم … البته این یه جور احساس کاملا شخصیه.
همین جا از برادر محمدی به خاطر حسن سلیقه و لطفشون بی نهایت سپاسگزارم.
از راست به چپ: ؟، ؟، محمود یزدانی، محمد یزدانی، قاسم دولت آبادی، ؟، ؟، رضا سلطانی
بسمه تعالی
با سلام
آقا مهدی عزیز دستتون درد نکنه که دوباره ما رو بردید توی اون حال و هوا.
بنده حقیر هم چندتا عکس از این دیوار بسیار زیبا و خاطره انگیز ضلع غربی حمام دوکوهه رو دارم که اون موقع که ترو تازه بود گرفتم که مال سال ۶۳،۶۴ هست و هنوزم که میبینمش زنده و زیبا و با حالی قشنگ و عین یه کارتپستال چشمنواز هست .
البته تا بحال چند بار این نقاشی بسیار زیبا باز سازی شده که باز هم به هر حال اون حس غریب و زیبا رو منتقل میکنه که معلومه طراح و نقاش اولیش از روح و جون واقعا مایه گذاشته که بقول عرفا روح و نفسش حق بوده.
یا علی مدد.