عباس مهرپور
«برادران! از این به بعد تنها بهانه زنده ماندن در این دنیا
باید نگهداشتن قیام اباعبدالله الحسین (ع) باشد.»
بسم الله الرحمن الرحیم
جبهه‌های خون رنگ در این زمان تنها تأملی آگاهانه بر فرائض دینی است و این از برکت خون بیشمار شهدای گمنام است و لا غیر.
۶۶/۹/۱۴
عباس مهرپور
در زمانی که غربت دین رسول خدا به حد اعلا رسد، بیان کلمه لااله الا الله مشتمل بر تملقات دیگران باشد، زندگی بر حسین تنگ باشد، چرا این همه دست و پا زدن در منجلاب و لجنزار زندگانی عادی و روزمره و فرار از خط خونین ثارالله و شکایت از ولی امر؟!!
برادران! از این به بعد تنها بهانه زنده ماندن در این دنیا باید نگهداشتن قیام اباعبدالله الحسین (ع) باشد.
چنانچه بیاید سالی، ماهی، روزی، هفته‌ای، ساعتی، دقیقه‌ای و ثانیه و لحظه‌ای که دل از محبت حسین (ع) و راه سرخش خالی باشد دیگر چرا نفس کشیدن و راحت زیستن!!
این بار سنگین است، بله سنگین. ترکش‌ها دارد، تیرها دارد و جراحت‌ها، اسارت‌ها و خون دادن‌ها دارد. اگر بهشت را بخواهیم باید بهای سنگینش را بپردازیم و معروف است و زیاد هم شنیده‌ایم که بهشت را به بها می‌دهند و به بهانه نمی‌دهند. خوشا به حال آنانی که دیدن و درک جمال حضرت باریتعالی را طالب بودند، هستند و خواهند بود.
نه!! بهشت رفتن بهانه‌ای است برای دیدن و درک وصل یار، از دید ایشان!
سربازی امام زمان خیلی ظریف و حساس است و جمیع سربازان آن حضرت به هنگام قیام سیصد و سیزده نفر می‌باشند و همیشه ای برادر! ای بسیجی! ای سپاهی و برادر ارتشی! باید این سوال را از خودمان داشته باشیم که آیا شامل این سیصد و سیزده نفر هستیم و می‌شویم یا خیر؟
والسلام
عباس مهرپور
مخابرات گردان حمزه
۶۶/۹/۷
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.