وصیت نامه شهید سید اصغر توفیقی

«ای دنیا! چه بسیار کسانی که برای رسیدن به تو تلاش کردند ولی به نتیجه نرسیدند اما آنانکه از تو پلی ساختند برای رسیدن به جانان چه شیرین حرکتی را شروع کردند.»

بسم الله الرحمن الرحیم

«منطق ما منطق صدر اسلام است، چه بکشیم چه کشته شویم پیروزیم.» — امام خمینی

الهی! سپاس بیکران که به ما نعمت رفتن به جهاد را عطا فرمودی و محبت خود را در دلهای ما جایگزین محبتهای دنیایی نمودی.

دنیا! تو چه بی وفا و زودگذری!

ای دنیا! چه بسیار کسانی که برای رسیدن به تو تلاش کردند ولی به نتیجه نرسیدند اما آنانکه از تو پلی ساختند برای رسیدن به جانان چه شیرین حرکتی را شروع کردند؛ آنان که از لذات زودگذر تو گذشتند و جان خود را به راه او دادند. وه چه زیباست راهشان و چه دلنشین است صدای آوازشان.

الهی! توفیقی ده تا من نیز از آنان باشم. اگر کریم نبودی، اگر مهربان و بخشنده نبودی، چگونه قدرت این را داشتم که از تو چنین درخواستی کنم؟ به لطف تو امیدوارم و از عمل بد خود شرمنده.

ای پوشاننده گناهان! اگر بدیهای مرا از دیده دیگران مخفی نمی ساختی دیگر در اجتماع جایی برای من نبود. کسی حاضر نبود از بوی تعفن گناهانم به من نزدیک شود ولی آنقدر تو کریمی و به من لطف داری که مرا از گرداب هلاکت بیرون کشیدی و راه خود را نشانم دادی.

مولای من به لطف و کرمت مرا بیامرز و مرا در زمره سربازان خالص خود قرار ده و مرا در دنیا و آخرت از اهل بیت عصمت و طهارت جدا مفرما.

نوشته ای که میخوانید به عنوان وصیت نامه این بنده ناچیز است. کلامی است چند برای همه کسانی که مرا می شناختند و یا این نوشته را می خوانند:

ابتدا با برادران بسیج صحبتی دارم چرا که آنان مدتی مرا در میان خود راه داده بودند.

عزیزان من! قدر خود را بدانید. شما حالا سربازان اسلام هستید. خدا را دست کم نگیرید و در پیروزی ها نیز مغرور نشوید زیرا هر چه هست اوست «لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» ما هیچیم و از خود هیچ نیرویی نداریم. بکوشید امام را بشناسید و فرامینش را از جان و دل اجرا کنید که والله اگر کسی بر خلاف او خطا و عمل کند از خاسرین خواهد بود و روز قیامت مورد بازخواست حضرت رسول (ص) قرار خواهد گرفت که چرا با نماینده من مخالفت نمودید.

عزیزانم شما را توصیه می کنم به نماز و اینکه نماز را کوچک نشمارید. شما را توصیه می کنم به دوری از گناهان به خصوص گناهانی که از ناحیه زبان است. بدانید اگر دل شما از او دور است به خاطر همین گناهان است. موقعیت را درک کنید. زمانی که در جبهه کسانی هستند که آنچنان شبها خود را بر خاک می اندازند و با محبوب خود راز و نیاز می کنند که انسان از دیدن آنها در خود چنان احساس شرمی می کند که آرزو می کند ای کاش زمین باز می شد و مرا می بلعید. ما باید تکانی به خود بدهیم.

یاران گوی سبقت را ربودند. آنان از شربت وصال سیراب شدند. جای تأسف است که هنوز ما مثل گذشته وقت خود را به لغو، تهمت و غیبت و امثال آنها بگذرانیم و به این وسیله پرده حجاب خود را با آن ضخیم تر کنیم. بیایید با هم بیندیشیم، ببینیم آیا سزاروار است هنگامی که برادران ما در جبهه با آن قلبهای شفاف و چون آینه از تعلقات مادی بریده اند و جان خود را نثار محبوب می کنند ما هنوز با معیارهای مادی به اطراف خود بنگریم.

از برادران پایگاه از اینکه این چند مدت مرا تحمل کرده اند عذر می خواهم.

دوستان عزیزم با خواندن این وصیت نامه از شما می خواهم هر کدام از شما در دلتان مرا حلال کنید واز بدیهایی که در حق شما کرده ام از خداوند برایم آمرزش بطلبید. از همه شما التماس دعا دارم.

چند کلمه هم برای خانواده ام می نویسم. از پدر و مادر تقاضای بخشش و حلالیت می کنم. از همه زحمات که برایم کشیدید از همه رنجها و مشقاتی که در راه بزرگ کردن من صرف نمودید خداوند به لطف خودش به شما پاداش خیر دهد وانشالله شما را از نجات یافتگان قرار دهد.

امیدوارم فکر نکنید که من بخاطر فرد بخصوصی یا تأثیرگرفتن از جریانی در این راه افتادم. بدانید که من فقط تحت تأثیر دستورات اسلام و پیامبر اکرم و نایب ایشان بوده ام و افتخار می کنم که خداوند به من چنین لطفی نمود.

پدر و مادر عزیزم نکند که دنیا شما را بفریبد و هم و غم خود را صرف آن کنید. غافل نشوید که همه چیز فناشدنی است جز ذات پاک او.

از خواهرانم میخواهم که مرا ببخشند و حلال کنند. سعی کنید زینب وار حرکت کنید. مبادا برای من زیاد گریه و زاری کنید. اگر خواستید این کار را بکنید برای مصایب امام حسین (ع) و فرزندانش گریه کنید چرا که بزرگترین مظلوم تاریخ است.

برادر عزیزم شاید در خانواده به تو بیشتر از همه نزدیک بوده ام. مرا ببخش و حلالم کن. سعی کن نیت خود را خالص کنی. هر کاری که می کنی تنها برای رضای خدا باشد.

صحبتی دارم با کسانی که بر خلاف خط امام که همان خط اسلام است حرکت می کنند. بدانید این کار دشمنی با خدا و رسول است و عاقبتی جز هلاکت در این دنیا و آتش دوزخ در آن دنیا ندارد. ای کسانیکه منتظر ظهور آن حضرت هستید ولی کینه و بغض این رهبر و جمهوری اسلامی را در دل دارید! بدانید و آگاه باشید که با آمدن حضرت مهدی (عج) سری در بدن نخواهید داشت.

در پایان وصیتهایی دارم که عرض می کنم. یک سال نماز بدهکارم که انشالله برایم بخوانید و احتیاطاً ۱۵ روزه قضا کرده ام. کفاره هم لازم است. خمسی بدهکار نیستم. از مال دنیا هم چیزی ندارم. اگر چیز بدرد بخوری داشتم خرج جبهه کنید. برایم مراسم پرخرج برگزار نکنید. به گویندگان توصیه کنید از امام حسین بگویند و شما را بگریانند.

همه اینها در صورتی است که خداوند توفیق شهادت را نصیبم کند.

والسلام