آلبوم مجتبی میرزایی
از راست به چپ: نقی پور، مجتبی میرزایی، علیپور
«یادش بخیر این عزیزان از رزمندگان دلاور و با صفای مخابرات گردان حمزه هستند. اقای میرزائی که از السابقین مخابرات گردان و یکی از کسانی بود که در همه شرایط سخت و مشکل با روحیه ای خاص خود همیشه یاری دهنده بچه های مخابرات بودند. یاد و خاطراتشان همیشه در ذهنها ماندگار است.
و اما این دو دوست یا دو قلوی جدا نشدنی نیز انقدر با یکدیگر مانوس و رفیق بودند که در مخابرات به شوخی اسم هر دو را با هم تلفیق کرده و صدا میکردیم آقای ” علی نقی پور ” یا ” نقی علی پور ” . یکی از هزاران خاطره خوب و بیاد ماندنی در خصوص این دو یار عزیز میتوانم به موضوع ایثارگری و از خود گذشتگی آنها اشاره کنم ، به طور مثال در جبهه ها و یا اردوگاههای پشت جبهه مرسوم بود که لباسهای کثیفی که باید شسته میشد ، در تشتهای پلاستکی در کنار منابع آب مستقر در اردوگاهها خیسانده میشد که راحتر شسته شود. گاها دوستان تنبلی هم مثل من پیدا میشدند که لباسهایشان را خیس کرده تا بشورند ، اما مدت زمان زیادی همانجا میماند ، تا اینکه میدید لباسها شسته شده و روی بند برای خشک شدن پهن شده است و این کار کسی نبود جز همان دوستان ایثارگر و از خود گذشته در گردانها و واحدها.
آقای علیپور و نقی پور هم از آن دسته دوستان در واحد مخابرات بودند که هر چند سعی میکردند به صورت مخفیانه و شبانه این کار رو انجام بدهند اما در جمع کوچک واحد مخابرات لو رفته بودند هر چند به روی خودشان هم نمیآوردند. منهم که پر رو و بی حیا ، هر وقت لباس خیس میکردم ، میامدم در استانه درب چادر فریاد میزدم ” قابل توجه دوستان ایثارگر مخفی ، یک تشت لباس در کنار منبع آب خیسانده شده منتظر ایثار شبانه شما است ” که با خنده بقیه بچه ها روبرو میشد. بهر حال این ایثارگری ها نمونه ای از روحیات این دلاور مندان و رزمندگان راستین در همه صحنه های دفاع مقدس بود که ان شاءالله بواسطه آنانی که پر کشیدن و چه آنانی که غریبانه در سوگ پر کشیدگان ، پر پر می زنند ، دست من غافل را هم بگیرند و یکبار دیگر کمکمان کنند در پرواز.
یا علی»
— ابوذر جدیدی
چپ و راست اقا مجتبی سمت راست نقی پور سمت چپ علی پور که ما بهشون میگفتیم دوقلوهای به هم چسبیده انشاالله سلامت باشند
—
مرسی برادر گلستانی
با سلام
یادش بخیر این عزیزان از رزمندگان دلاور و با صفای مخابرات گردان حمزه هستند. اقای میرزائی که از السابقین مخابرات گردان و یکی از کسانی بود که در همه شرایط سخت و مشکل با روحیه ای خاص خود همیشه یاری دهنده بچه های مخابرات بودند. یاد و خاطراتشان همیشه در ذهنها ماندگار است.
و اما این دو دوست یا دو قلوی جدا نشدنی نیز انقدر با یکدیگر مانوس و رفیق بودند که در مخابرات به شوخی اسم هر دو را با هم تلفیق کرده و صدا میکردیم آقای ” علی نقی پور ” یا ” نقی علی پور ” . یکی از هزاران خاطره خوب و بیاد ماندنی در خصوص این دو یار عزیز میتوانم به موضوع ایثارگری و از خود گذشتگی آنها اشاره کنم ، به طور مثال در جبهه ها و یا اردوگاههای پشت جبهه مرسوم بود که لباسهای کثیفی که باید شسته میشد ، در تشتهای پلاستکی در کنار منابع آب مستقر در اردوگاهها خیسانده میشد که راحتر شسته شود. گاها دوستان تنبلی هم مثل من پیدا میشدند که لباسهایشان را خیس کرده تا بشورند ، اما مدت زمان زیادی همانجا میماند ، تا اینکه میدید لباسها شسته شده و روی بند برای خشک شدن پهن شده است و این کار کسی نبود جز همان دوستان ایثارگر و از خود گذشته در گردانها و واحدها.
آقای علیپور و نقی پور هم از آن دسته دوستان در واحد مخابرات بودند که هر چند سعی میکردند به صورت مخفیانه و شبانه این کار رو انجام بدهند اما در جمع کوچک واحد مخابرات لو رفته بودند هر چند به روی خودشان هم نمیآوردند. منهم که پر رو و بی حیا ، هر وقت لباس خیس میکردم ، میامدم در استانه درب چادر فریاد میزدم ” قابل توجه دوستان ایثارگر مخفی ، یک تشت لباس در کنار منبع آب خیسانده شده منتظر ایثار شبانه شما است ” که با خنده بقیه بچه ها روبرو میشد. بهر حال این ایثارگری ها نمونه ای از روحیات این دلاور مندان و رزمندگان راستین در همه صحنه های دفاع مقدس بود که ان شاءالله بواسطه آنانی که پر کشیدن و چه آنانی که غریبانه در سوگ پر کشیدگان ، پر پر می زنند ، دست من غافل را هم بگیرند و یکبار دیگر کمکمان کنند در پرواز. یا علی
—
سلام
ممنونم از شما
خاطره خوبتون به متن پست منتقل شد