خاطره ای از عملیات کربلای ۵
[flashvideo file=http://gordanhamze.ir/wp-content/uploads/2013/07/karbalaye5-Tayyebi1.flv /]
[flashvideo file=http://gordanhamze.ir/wp-content/uploads/2013/07/karbalaye5-Tayyebi2.flv /]
[flashvideo file=http://gordanhamze.ir/wp-content/uploads/2013/07/karbalaye5-Tayyebi3.flv /]
شاید این مطلب برای همه کسانیکه به این سایت سر میزنن جالب باشه:
یک روز یکی از دوستا نم پرسید که چرا با اینکه مدت جنگ طو لانی بود به نسبت خاطرات وروایات درست و حقیقی از وقایع جنگ اینقدر کمه وخلاصه اینکه چرا بسیجی ها از خاطراتشون زیاد نگفتن .
این سوالی بود که برای خود منم مطرح بود تا اینکه دلیل این مو ضوع رو در فرهنگ جبهه و بسیجی یافتم جالبه که بدونید خود این مطلب هم به صورت خاطره در ذهن تمامی بچه های چبهه نقش بسته و اساس اون بر میگرده به صفت حسنه ای که بین بچه ها رواج داشت که حاضر نبودند که اجر خودشون رو با ریا کاری وغیبت کردن ضایع کن.
اصطلاحی که خیلی رواج داشت و گفته میشد این بود که اگر کسی میخواست خاطره ای تعریف کنه اول میگفت ” ریا نشه جهت اطلاع عرض میکنم” ولی حتی این جمله هم برای بچه ها قابل تحمل نبود در مقابل میگفتند “جهت اطلاع محض ریا میفرمودید” البته همیشه این جملات با چاشنی شوخی ومزاح گفته میشد که کسی دلخور نشه ولی چیزی که همه میدانستند این بود که در عین شوخی مطلب کاملا جدی واز خطوط قرمز رفتار ها بود که بشدت رعایت میشد ودیگر بر خورد نسبتا شدیدی بود که با غیبت کردن همه از خود بروز میدادند اگر کسی کلامی به زبا ن میاورد که بوی غیبت کردن میداد تقریبا تمامی حاضرین در مجلس یک صدا تذکر میدادند وگوینده بلافا صله عقب نشینی میکرد.و هیچ وقت غیبت کردن در عمل اتفاق نمی افتاد.
و این وضوع تاثیر بسیار زیادی داشت که بچه ها از کار هایی که انجام دادند سخنی به میان نیاورند .
و مهمتر از همه الان که تصویر اون روزها در ذهنم میاد اینها همه از برکات وجود شهدا بود که مدتی افتخار زندگی کردن با این عزیزان را داشتیم خداوند درجاتشان را متعالیتر کنه هرچه داریم از برکت شهیدانمان است.
ای موضوع را گفتم تا همه بدونن شهدا اتفاقی شهید نشدن همشون انتخابی شهید شدن و براستی که استحقاق شهادت رو داشتن زیرا در عمل مردانه از گناه و معصیت دوری میکردند و اجرشان هم دریافت کردند زیرا وعده خدا حق است.