شهید فخرالدین مهدی برزی
امروز داشتم دنبال یه عکس می گشتم تا برای یه نفر که با حسرت بهم گفته بود «کجایند مردان بی ادعا» بفرستم. همینطوری بین عکسهای گردان به این عکس داداشی برخوردم.
فکر کردم داداشی ۱۷ ساله من هم یکی از اون مردای بی ادعا بود که الان تعدادشون خیلی کم شده و جاشون بین ما خیلی خیلی خالی
و یادشون به خیر
بسمه تعالی
با سلام
چند وقت پیش فکر میکنم شعری از این اخوی شهید بزرگوارتون گذاشتید که بنده حقیر با خوندنش حالم متغیر شد و به برکت نفس این بزرگوار دوباره اهل بیت (ع) به من بنده روسیاهشون تفضلی فرمودند و فی الجلس در جواب اون بزرگوار غزلی سروده و انشاد کردم که هنوز بلحاظی فرصت نکردم ویرایشش کنم شایدم بخاطر نفس حق اون عزیزان دلم نیومده….که تقدیم اون شهید سعید مینمایم:
با یاد همـــرهـــان که دلـــــم تنگ میشود………دنیا برای این همـــــه غـــــم تنگ میشود
با اینکه در فشار و اسیــر زمـــانـــه ام!………….اما اتـــاق خاطــــــــره کـــــم تنگ میشود
هر دَم ورق که میخورد این دفتر خوشی………رود است گونــــه که نــم نــم تنگ میشود
از اینکه جـــــا گذاشته ایدم در ایــن قفــــس………بــاور کنیــــد عرصه به آدم تنگ میشود
به نان و آن نمک که سر یک سفره خورده ایم………با یاد آن روزها دل قسَم تنگ میشود
با یادتـــــان که مرور میکنم آن خاطـــرات را………..بــــاور کنید دلم برای خودم تنگ میشود…….
م.ک.نجف
یا علی مدد.
—
سلام
تشکر از لطف شما
محبت کردید